Na današnji dan, 04. maja 1992. godine, zapaljen je Stadion Grbavica, simbol otpora Sarajeva.
Tokom agresije na Bosnu i Hercegovinu, Stadion Grbavica ili popularno zvana Dolina Ćupova je postala prva borbena linija, a zapadna tribina, prenesena sa stadiona 6. april sa Marijin Dvora prilikom same izgradnje stadiona, zapaljena je, dok je dio stadiona miniran. Sa tribinom zajedno je izgorilo i nestalo 316 pehara, od čega su 42 pripadala fudbalerima, a razliku u broju osvojili su ostali klubovi iz Sportskog društva Željezničar, koje je tada brojalo 14 klubova. Ipak, neki pehari koji su bili u prostorijama kluba na Marijin Dvoru su sačuvani i danas krase vitrine Plavog salona.
Potpisivanje Mirovnog sporazuma u Daytonu je donijelo kraj rata, a konačan povratak Grbavice pod kontrolu grada se desio 19. marta 1996. godine. Od tada pa do danas, Grbavica živi svoj novi život, a s njom i njenim stanovnicima i naš stadion. Iako gotovo potpuno uništen, na stadionu punom vidnih ožiljaka je već 2. maja 1996. godine odigrana prva zvanična utakmica. Bio je to, prikladno simbolično, gradski derbi u kojem su Željezničar i Sarajevo odigrali neriješeno (1:1).
Dvadesetjednu godinu poslije Stadion Grbavica očekuje odigravanje evropskih utakmica. Nakon projekta evropske Grbavice iz prošle godine, gdje je stadion dobio licencu za odigravanje utakmica evropskih takmičenja, ove godine je okončana i izgradnja istočne tribine, te sada Grbavica ima kapacitet od 13.599 sjedećih mjesta.
Za evropsku Grbavicu. Mi smo Željini, Željo je naš!