Na današnji dan prije šest godina, preminuo je bivši fudbaler i trener našeg Kluba, Blagoje Bratić.
Blagoje Bratić je rođen 1946. godine u Fojnici. Fudbal je počeo igrati u Pretisu. Tamo su ga još kao juniora uočili ljudi iz Željezničara pa prelazi u redove Plavih. Za prvi tim je debitovao u sezoni 1964/1965. i u 12 sezona je nastupio u 343 utakmice u raznim takmičenjima, uz 32 postignuta gola. Učestvovao je u osvajanju prve šampionske titule 1972. godine. Bratić je dugo bio rekorder po broju zvaničnih nastupa u dresu Željezničara. Aktivnu igračku karijeru je okončao dosta rano, 1976. godine u tridesetoj godini života.
Bio je i reprezentativac Jugoslavije, sakupivši tri nastupa za A selekciju. Obično je nastupao na mjestu desnog halfa, a bio je poznat kao izuzetno snažan i pokretljiv igrač, zadužen za praćenje najboljih protivničkih igrača veznog reda ili napada. Teško prolazan u duelu, sjajan prilikom startova.
Po završetku karijere je radio kao trener u mnogim klubovima. Osim Željezničara, koji je vodio u sezoni 1987/1988, trenirao je i brčansko Jedinstvo, Famos, Iskru, GOŠK iz Dubrovnika, a radio je kao trener i u Maleziji. Posljednje godine života je proveo u Kanadi, van fudbala.
– Željo je bio pravi jugoslovenski tim i klub. Pripadnost željeznici učinila je da ogromni broj uniformisanih ima nepodijeljene simpatije, a bilo ih je u svim dijelovima “Juge”. Iako nismo bili ljubimci tadašnjeg režima, bili smo rado viđani gosti u gradovima od Maribora do Đevđelije. Ćiro, a kasnije dizelka, pripadali su kao i mi, svim vjerama i nacijama. To je bilo obilježje Željezničara, a i naše. Željo se iskreno volio i kao takav bio je trn u oku šovinistima i nacionalistima, kazao je Bratić u razgovoru za jedan strani portal.
Umro je u Torontu u ljeto 2008. godine.
Blagoje Bratić mijenja dres sa velikim Peleom na utakmici Željezničar – Santos.
